Özbəkistan Yazıçılar Birliyi başqanının müavini,
şair Qeyrət Məcidin şeirləri Əkbər Qoşalının uyğunlaşdırmasında:
Qeyrət MƏCİD –
1976-cı il yanvarın 14-də doğulub. Mirzə Uluqbəy adına Daşkənd Dövlət Universitetinin (indiki Özbəkistan Milli Universiteti) Jurnalistika fakültəsində təhsil alıb. Uzun illər Özbəkistan Milli Televiziya və Radio Şirkətində çalışıb. Hazırda Özbəkistan Yazıçılar Birliyinin başqan müavinidir.
Şairin “Gül sənəm” (1997), “Heç kimə oxşamırsan” (2000), “Darıxıram” (2006), “Sinəmdəki ulduzlar” (2008), “Sevgiyə gedən yol” (2009), “Babalarımın yurdu” (2013), “Qu quşlarına dönən ürək” (2015), “Ayı yuxusu” (uşaqlar üçün şeirlər toplusu, 2016), “Bülbül kitab oxuyur…” (2018), “Sən ağlaya bilməzsən” (2020), “Beş dərs” (2021) kitabları gün üzü görüb.
Qeyrət Məcid 2013-cü ildə Özbəkistan Respublikası Prezidentinin Fərmanı ilə “Şöhrət” medalı ilə təltif edilib.
Şair 2021-ci ilin dekabr ayında Azərbaycan Yazıçılar Birliyi və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin fəxri üzvü seçilib.
Ehtimal
Bəlkə də, hansısa qayğı yükündən
Əyilib qalıbdır gülün budağı.
Bəlkə də bu həzin musiqi deyil,
Biçarə bülbülün könül ahıdır…
Bəlkə ağaclar da intizar çəkir,
Saralıb solmuşdur yaşıl yarpağı.
Bəlkə Günəş deyil göylərdə yanan,
O sevən qəlblərin alışmağıdır…
Bəlkə də bu dağlar biganə qəlbdən,
Sarsılmış, yığılmış xeyli daş olub…
Bəlkə də su deyil çaylarda axan,
Yarın göz yaşıdır dolub çay olub…
Bəlkə də sən mənə diqqət etmirsən,
Vəslinə kövrəlib can qovrulacaq.
Bəlkə də mərhəmət edərsən o vaxt,
İkimizdən bir can hasil olacaq…
Məqsəd
Bütün şairlərin vəsfini yığsam,
Bəlkə bir zərrənə yetişməzdi, Mah.
Sən hüsnü-məhəbbət mülkündə şahsan,
Nurun göyə sığmaz, daşarsan nagah…
Bir dünya quraram ürəyimdə mən,
Bünövrəsi sevgi, sütunları dərd…
Ah, sənin haqqında, heç kim bilməyən,
Ən gözəl mahnını oxumağım şərt…
Ah çəkdim
Mən kimə gərəyəm, kimə aşiqəm,
Yolumda qüssənin gülləri açar…
Əssalam-əleyküm, vardım qəlbimə,
Dilimdə nə vardır vidadan başqa?
Bunca saralmısan, ey, xəzan fəsli,
Yellər udur məni, ey, tozan fəsli,
Yox, əsil baharsan, bahar – can fəsli,
Mən kiməm, yollara fədadan başqa?
Yandım, gözlərimdən ulduzlar baxır,
Boylansam, üzümdən gündüzlər baxır,
Niyə qəmli-qəmli hür qızlar baxır,
Mənim nəyim vardır, sevdadan başqa?
Göyün tikişləri söküldü birdən,
Ah çəkdim, göy üzü töküldü birdən,
Fəqət mürüvvət qıl, şəfqət qıl, Xudam,
Heç nə edəmmədim xətadan başqa…
***
Ah, sevgi hadisəsi
Aləmdən də qədimdir.
Amma kədərlənməyin,
Mən onu yenilərəm.
Dünya,
qərib şərqilərlə,
Doludur, sinəm dolu…
Mən qəlbləri nəvaya
doldurmağa gəlmişəm.
Əslində, bir zərrə
olmasam belə,
Mən də varam
bu dünyanın xorunda.
Məhəbbət əhli daim
dözümlüdür həyatda…
Sevgi səbr bəxş edər.
Dünyaya zülmət çöksə –
Dar gündə üzülməyin.
Mən bu dünya üzünə
Kədər çiçəklərini
soldurmağa gəlmişəm.
Sayrışan ulduzlar da
Balıqlarçün talisman…
Ah,
Ay, yoxdur mənimtək
Camalına xumarlar…
Bir dərdiniz sağalmaz,
Gəlsə bütün bimarlar;
Amma mən
ürəkləri
ovutmağa gəlmişəm.
Ana torpaq, sənin toz,
daşlarını sevmişəm.
Ağacını, gülünü,
Quşlarını sevmişəm.
Bu, bivəfa dünyanı
Pak olsun istəmişəm –
Mən ürəklərə vəfa
hopdurmağa gəlmişəm.
Ürəkləndirmə
Sanki hər şey qəm daşır,
hər şey kədər bağışlar;
Sənə gülmək yaraşır,
Sənə ağlamaq olmaz.
Kimə qarğış eyləsən,
Ömrü uzar, bilərsən;
Bir söz söyləməm gülsən,
Sənə ağlamaq olmaz.
Paxıl ballı qaşıqla,
Zəhər tökər aşına;
Qadan alım, ağrıma,
Sənə ağlamaq olmaz.
Gözlərində həyat var,
Bu dünyayçün ağlama…
Mən ağlaram, darılma,
Sənə ağlamaq olmaz.
***
Ustadıma
Bu gecə
Qəlbimi büsbütün parçalayaraq,
Qızıl qartallara yem edəcəyəm.
Bütün ömrüm-günüm bir heç olacaq,
Tapdanan fidana bənzəyəcəyəm.
Bu gecə
Bu gecə qəlbimi parçalayaraq,
Sevda şərbətiylə nuş edəcəyəm.
Həyatım yepyeni şəkil alacaq.
İncədən kəsilmiş tumurcuqlartək,
Bir də göyərməyə o can atacaq…
***
Zalım arzulardan əl çəkməliyəm,
Ruhum kainattək böyük olmalı…
Nur əsirgəməyən Günəş misalı –
Qəlbimi qəlblərə həsr etməliyəm…
***
Bir gün bu dünyanın sonu gələcək,
Xatəmə yalvarar səma – mütləqdir…
Zərrə yaxşılığa mükafat varkən,
Zərrə pisliyə də cəza mütləqdir…
***
Yaşları calayır yaşıma həyat,
Hey ağ boya sürtür saçıma həyat.
Anam var, qorxmaram, neynək, büsbütün
Qəmini yollasa başıma həyat…
***
Aşiq yanarmıdı, fəraq olmasa,
Məqsədsiz üsyandan iraq olmasa.
Zülmətdə səmtini necə tapsın o,
Yoluna nur saçan çıraq olmasa…
***
Kimsə gər sevməzsə məhbub edə bilməz,
Əməlini misqalca mərğub* edə bilməz.
Müzəffər eyləsə bir şəxsi Xuda özü,
Heç zaman kimsə onu məğlub edə bilməz.
* mərğub – burada: bəyənilən, istənilən, sevilən
*** *** ***
Гайрат МАЖИД –
1976 йил 14 январда туғилган. Мирзо Улуғбек номидаги Тошкент Давлат университетининг (ҳозирги Ўзбекистон Миллий университети) журналистика факультетида ўқиган. Кўп йиллар давомида Ўзбекистон Миллий телерадио компаниясида фаолият юритган. Айни пайтларда у Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси раиси ўринбосари бўлиб ишламоқда. Шоирнинг “Гул санам” (1997), “Ҳеч кимга ўхшамайсан” (2000), “Сени соғинаман” (2006), “Кўксимдаги юлдузлар” (2008), “Ишққа борар йўл” (2009), “Боболарим юрти” (2013), “Оққушларга айланар юрак” (2015), “Айиқчанинг туши” (болалар учун шеърлар тўплами, 2016), “Бунда булбул китоб ўқийди…” (Президентимиз Ш.М, Мирзиёев ташаббуси билан ташкил этилган ижод мактаблари ҳақида рисола, 2018), “Мумкин эмас сенинг йиғлашинг” (2020), “Беш дарс” (2021) китоблари нашр этилган. Ғайрат Мажид Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2013 йилги фармони билан “Шуҳрат” медалига сазавор бўлган.
Эҳтимол
Эҳтимол, қандайдир қайғу юкидан
Эгилиб қолгандир гулнинг шохлари.
Эҳтимол, бу ҳазин мусиқа эмас,
Бечора булбулнинг кўнгил оҳлари.
Эҳтимол, дарахт ҳам интизор, илҳақ,
Сарғайиб бормишдир яшил қўллари.
Эҳтимол, осмонда ёнган қуёшмас,
Ул шайдо қалбларнинг ўтли диллари.
Эҳтимол, бу тоғлар ишқсизга қарши,
Заминнинг ҳовучлаб олган тошлари.
Эҳтимол, сув эмас сойларда оққан,
Ёрнинг йиғлаб-йиғлаб тўккан ёшлари.
Эҳтимол, мен сенга етмасман дилбар,
Васлинг деб қоврилиб қолаверар жон.
Эҳтимол, марҳамат айларсан, шунда,
Сен ва мен битта жон бўлармиз, тамом.
Мақсад
Барча шоирларнинг таърифин йиғсам,
Зарра ёғдуингга арзимайди, Моҳ.
Сен ҳусну муҳаббат мулкида шоҳсан,
Нуринг кўкка сиғмас ташласанг нигоҳ.
Бир дунё қураман юраккинамда,
Пойдевори ишқу устунлари дард.
Мен ҳеч ким билмаган, сенинг ҳақингда
Энг гўзал қўшиқни куйламоғим шарт.
Оҳ урдим
Мен кимга шайдоман, мен кимга шайдо,
Йўлимда ғуссанинг гуллари пайдо,
Ассалом алайкум, келдим дилимга,
Дилимда не бордир видодан бўлак.
Бунча сарғаймасанг, эй, хазон фасли,
Елларинг ейди дил, эй, тўзон фасли,
Йўқ, асли баҳорсан, баҳор – жон фасли,
Мен кимман, кўйингда адодан бўлак.
Ёндим, кўзларимдан юлдузлар боқар,
Боқсам, юзларимдан кундузлар боқар,
Нечун ғамли-ғамли ҳур қизлар боқар,
Менинг нимам бордир савдодан бўлак.
Чокидан сўкилиб кетди осмон ҳам,
Оҳ урдим, тўкилиб кетди осмон ҳам,
Фақат мурувват қил, шафқат қил,
Ҳеч не қилолмадим хатодан бўлак.
***
Севги-севги дегани
Оламдан ҳам эскима.
Янгилайман мен уни
Кўнгилжоним ўксима.
Дунё ғариб куйларинг,
Қўшиқ тўла кўксима.
Мен дилларни навога.
Тўлдиргани келганман.
Аслида бир гард бўлмас,
Уним бўлар унларда.
Доим аҳли муҳаббат
Тоқатлидир мунгларда.
Қўрқма келса бостириб
Бахти қаро кунлардан.
Мен дилларни зиёга
Тўлдиргани келганман.
Жимирлаган юлдузлар
Балиқларга туморлар.
Эй, ой йўқдир мен каби
Жамолингга хуморлар.
Гар дардингиз тузалмас
Бўлса ҳамки беморлар.
Мен дилларни шифога
Тўлдиргани келганман.
Она тупроқ гардларинг,
Тошларингни севдимман.
Дарахтларинг, гулларинг,
Қушларингни севдимман.
Бул бевафо дунёси
Пок бўлсин-да девдимман.
Мен дилларни вафога
Тўлдиргани келганман.
Далда
Ҳамма нарса қийнайди гўё,
Ҳамма нарса келтирар ғашинг.
Сенга фақат кулгу ярашар,
Мумкин эмас сенинг йиғлашинг.
Кимни қарғаб, дейсан кимгадир,
Тошдан бўлсин илоҳо бошинг.
Бунга ҳеч не демайман, лекин
Мумкин эмас сенинг йиғлашинг.
Асал тутиб гоҳо нокаслар,
Оғуларга тўлдирар ошинг.
Озорланма, айланиб кетай,
Мумкин эмас сенинг йиғлашинг.
Ҳаёт бордир кўзларингда гул,
Нима дунё, тўкмагин ёшинг.
Қанча йиғи, ўзим йиғлайман,
Мумкин эмас сенинг йиғлашинг.
***
Устозимга
Бу тун
Бутун юрагимни майдалаб
Бургутларга бераман. Кейин,
Менинг умрим чилпарчин бўлар,
Майсаларни босганим сайин.
Бу тун
Бутун юрагимни майдалаб,
Ишққа қўшиб ичаман. Кейин,
Менинг умрим юксалиб борар.
Майсаларни суйганим сайин.
Майсаларни қучганим сайин…
***
Ҳою ҳавасларни қазо айласам,
Сўнгра бу кўнгилни фазо айласам.
Нурини қизғанмай сочган қуёшдек,
Дилимни дилларга сазо айласам.
***
Бир куни тугайди дунё муқаррар,
Хотима топгайдир само муқаррар.
Зарра яхшиликка мукофот тайин,
Зарра ёмонликка жазо муқаррар.
***
Ёшлар қўшаётир ёшимга ҳаёт,
Оқ бўёқ сурмоқда сочимга ҳаёт.
Онам бор қўрқмайман дунёнинг барча
Ғамин йўлласа ҳам бошимга ҳаёт.
***
Ошиқ куярмиди фироқ бўлмаса,
Мақсуд йўқ исёндан йироқ бўлмаса.
Зулматда манзилин қандай топсин ул,
Йўлни ёритгувчи чироқ бўлмаса.
***
Севмаса биров ҳеч маҳбуб этолмас,
Амалин мисқолча марғуб этолмас.
Музаффар айласа кимни Худойим,
Ҳеч кимса ҳеч қачон мағлуб этолмас.
